اشکالات مسکن های مدرن

فهرست مطالب :
عوامل موثر در بررسی وضعیت مسکن
بررسی ابعاد کیفی نیاز مسکن
شاخص های کیفیت مسکن
فرم مطلوب مسکن
استحکام مسکن
امنیت مسکن
ایمنی، راحتی و میزان دسترسی
دسترسی به طبیعت و فضاهای سبز باز
زیرساختهای مورد نیاز مسکن
همجواری با کاربری های سازگار
گونه شناسی مسکن
خانه های شهری
ابعاد فرهنگی مسکن
نیازهای اساسی در طراحی مسکونی
معیارهایی برای طراحی خانه معاصر
عوامل فرهنگی
فرهنگ سکونتی
محیط کالبدی- شرایط کلی در مجتمع مسکونی
فضاهای یک واحد مسکونی
عرصه های خصوصی
عرصه های عمومی
جبنه های اجتماعی
جنبه های اقتصادی
جنبه های زیست محیطی
آسایش در ساختمان
منابع و مأخذ
مقدمه: 
به هر حال یکی از پیامدهای صنعتی شدن ایجاد مناطق مسکونی وسیع و نسبتاً یکنواخت است که ساکنان آنها کم و بیش از یک گروه سنی هستند. در دوران گذشته یک طرح مسکن در هر مرحله بر چند صد خانواده اثر می گذاشت اما در حال حاضر خطاهای برنامه ریزی و اجرایی بر هزاران اخنواده در یک گروه اثر می گذارد که این گروه غالباً به بزرگی شهرستانی کوچک است. مردم مشمول پیامدهای تولید انبوه مسکن براساس برنامه ریزی دقیق فیزیکی شده اند. متداول ترین انتقادات مربوط به مسکن مدرن را میتوان تحت دو عنوان خلاصه کرد:
۱- مناطق مسکونی ممکن است به اندازه ای بزرگ و یک شکل باشند که ساکنین در تنظیم مناسبات شخصی دچار اشکال شده و قادر به بسط “احساس تعلق” در این مرحله نباشند.
ساختمان یک شکل، گروه های همگون مردم را مجتمع می کند، زیرا همه چیز در یک زمان به انجام می رسد و گروههای سنی و درآمدی مشخص همزمان با هم متحول میشوند. منطقه مسکونی ممکن است هم از نظر زیبایی و هم از نظر انسانی فاقد تنوع و چندگونگی باشد.
یک هنرمند سوئدی گفته است: زندگی در این مستغلات مسکونی جدید مانند زیستن در یک جدول و داشتن احساسی شبیه یک کسر اعشاری است.
۲- واحدهای مسکونی مدرن و محیطهای شهری ممکن است بیش از حد برنامه ریزی شده و طبق آخرین جزئیات از پیش تنظیم شده، ساخته شده باشند. قبل از اینکه ساکنان به مناطق جدید اورد شوند کارکرد مشخصی برای هر اتاق در نظر گرفته شده است که ترکیبات و اولویت های فردی را دشوار یا غیر ممکن می سازد و فقدان انعطاف پذیری مانع بروز فردیت می شود.